در گذشته براي برقراري ارتباطات از دود، چراغ‌ها و بازتاب نور استفاده مي شد. بعد اختراع برق امکان انتقال سيگنال ‌ها از طريق تلگراف الکتريکي را فراهم کرد. تلگراف وسيله‌ اي براي انتقال پيام‌ ها به فواصل دور از طريق يک فناوري سيگنالينگ است. در تلگراف لازم است پيام به صورت کد تبديل شود که توسط فرد فرستنده و گيرنده شناخته‌ شده باشد. اين گونه کدها بر اساس محدوديت‌ ها طراحي شده بود. اين سيستم هاي ارتباطي سيستم هاي کند و با کارايي کم و پر خطا است که به غير از امکان اشتباهات زياد در نحوه تفسير خبر، بايد متن و خواسته فرد نيز در کوتاه ترين حالت نوشته مي شد تا در کار ارسال و دريافت آن مشکلي پيش نيايد. هم چنين براي برقراري اين ارتباط نيازمند به افرادي خبره بود که بتوانند با کم ترين مشکل و خطا پيغام هاي کوتاه را ارسال و دريافت کنند.

به مرور زمان با توليد وطراحي تلفن و سيستم هاي مخابراتي، استفاده از تلفن به عنوان يک روش ارتباطي جايگاه خود را به سرعت در بين کاربران خانگي و اداري باز کرد. باز هم اين سيستم هاي ارتباطي زياد جالب توجه نبود زيرا براي اين برقراري بايد ابتدا به مرکز تلفن متصل شد و با در خواست برقراري تماس با شماره خاص اين مرکز تلفن اين ارتباط را برقرار مي کرد و در صورت برقراري تماس دو کاربر را به هم متصل مي کردند.
با کشيده شدن مجموعه هاي کاري و حتي کاربران خانگي به سمت استفاده از اين تکنولوژي نو ظهور باعث شد که شرکت هاي مخابراتي تصميم گرفتند که اين روند را ارتقا داده و به بهترين نحو و در ساده ترين حالت برقراري تماس را امکان پذير کنند و ارتباطات را از اين روند سخت و خسته کننده رهايي بخشند. کمپاني پاناسونيک نيز مانند ديگر شرکت هاي رقيب تصميم گرفت که در اين زمينه کاري اساسي کند و به فکر طراحي دستگاهي خاص کرد. پاناسونيک براي کمک به شرکت ها و محيط هاي اداري با داشتن افرادي متخصص در اين زمينه به فکر توليد دستگاهي کرد که در شرکت ها مرکز تلفني کوچک ايجاد کند که روند ارتباطات را براي مکالمات بيرون سازمان به بهترين نحو امکان پذير کند. هم چنين اين سيستم ارتباطي بتواند عمل مکالمات درون شبکه را نيز براي کاربران به ارمغان بياورد.

اين تلفن ها در ابتدايي ترين حالت قادر به پشتيباني از يک خط شهري بودند که با طراحي معمولي در آن زمان نيز باز پر طرفدار بود اما شرکت ها و کمپاني ها از تلاش خود دست برنداشتند. اين تلاش هاي بي وقفه باعث شد که سير تکاملي اين سيستم ارتباطي به سرعت پيشرفت کند و اين سير را مي توان به ترتيب تلفن آنالوگ هاي بسيار معمولي، توليد تلفن هاي دو خط و سپس تلفن بيسيم و بعد از تکميل اين تلفن ها معرفي نمود. هم چنين توليد مراکز تلفن خصوصي فاز دوم و تکميل کننده اين ارتباطات است که سهمي بسيار بزرگ در بهبود ارتباطات در سطح جهاني داراست.
اين دستگاه در مرحله اول توليد، براي شرکت هاي کوچک توليد شد که نام سانترال کم ظرفيت را به دوش کشيد. سانترال KX-TA616 قابليت پشتيباني از 6 خط شهري را دارا بود و با تعريف کردن حداکثر 16 کاربر (داخلي سانترال) استفاده از خطوط را ممکن مي ساخت که اين سيستم ارتباطي داراي معايب زيادي بود که به مرور پاناسونيک تصميم به رفع آن گرفت و بعد از مدتي دستگاه KX-TES824 را توليد کرد که مدل پيشرفته تر و بي نقص سانترال قبلي بود. اين دستگاه سفيد رنگ، جعبه اي کوچک است که داراي جايگاه هاي مختلف براي کارت هاي متفاوت است. اين جايگاه ها براي جاي دادن کارت افزايش ترافيک خطوط شهري و کارت افزايش خطوط داخلي است و هم چنين استفاده از کارت کالر آيدي (نمايشگر اطلاعات تماس گيرنده) و کارت ديزا ( راهنماي سه مرحله اي صوتي تماس گيرنده) را امکان پذير مي کند. وجود اين امکانات در سانترال باعث مي شود مکالمه به راحتي و با بهترين روش در کم ترين زمان به فرد مورد نظر ارتباط داده شود که اين راهنماي صوتي سبب بهبود وجهه شرکت خواهد شد زيرا انتقال تماس هاي اضافه باعث خستگي فرد تماس گيرنده مي شود (نصب سانترال)