آشنایی با مزایا و معایب خودروهای دیزلی و بنزینی
نفت گاز يا گازوئيل به عنوان سوخت موتورهاي ديزلي و تأسيسات حرارتي بکار ميرود.
سوخت ديزل به هر گونه سوخت مايع گفته ميشود که در موتورهاي ديزلي بکار رود.اين سوخت بيشتر از روش ويژهاي در تقطير جز به جز نفت مازوت بدست ميآيد اما روشهاي ديگري نيز براي فراوري سوخت ديزل بدون بهرهگيري نفت وجود دارد که از جمله آنها ميتوان به زيستديزل، زيست توده به مايع (BTL) و گاز به مايع (GTL) اشاره داشت که بهرهگيري جهاني از آنها به سرعت در حال افزايش است.
براي ابهامزدايي ميان گونه به دست آمده از نفت و ديگر گونهها، گونه نفتي را نفتديزل يا پتروديزل ناميده ميشود.ديزل بسيار کم گوگرد گونه استاندارد براي تعريف ديزل ميباشد که داراي گوگرد بسيار کم است.مطابق آمار سال ????، نزديک به همه سوخت ديزل بکار رونده در آمريکا و اروپا، از گونه بسيار کم گوگرد است.
.
و اما خلاصه اي از موتور ديزل و تاريخچه موتورهاي ديزلي :
.
کلمه ديزل نام يک مخترع آلماني به نام دکتر رودلف ديزل است که در سال 1892 نوع خاصي از موتورهاي احتراق داخلي را به ثبت رساند، به احترام اين مخترع اينگونه موتورها را موتورهاي ديزل مي نامند.
موتورهاي برق ديزل ، به انوع گسترده اي از موتورها گفته مي شود که بدون نياز به يک جرقه الکتريکي مي توانند ماده سوختني را شعله ور سازند. در اين موتورها براي شعله ور ساختن سوخت از حرارت هاي بالا استفاده مي شود. به اين شکل که ابتدا دماي اتاقک احتراق را بسيار بالا مي برند و پس از اينکه دما به اندازه کافي بالا رفت ماده سوختني را با هوا مخلوط مي کنند.
همانگونه که مي دانيد براي سوزاندن يک ماده سوختي به دو عامل حرارت و اکسيژن نياز است . اکسيژن از طريق مجاري ورودي موتور وارد محفظه سيلندر مي شود و سپس بوسيله پيستون فشرده مي گردد. اين فشردگي آنچنان زياد است که باعث ايجاد حرارت بسيار بالا مي گردد. سپس عامل سوم يعني ماده سوختني به گرما و اکسيژن افزوده مي شود که در نتيجه آن سوخت شعله ور مي شود.