براي يک گيرنده راديويي، لغت "بيسيم" تقريباً قديمي به نظر ميرسد، اين در حالي است که در انتقال ويدئو، روش بيسيم کاملاً جديد محسوب ميشود. رد و بدل کردن عکسهاي ديجيتالي بدين روش و بدون استفاده از کابل و هرگونه سيم الکتريکي تقريباً متداول است و امروزه براي انتقال داده مابين دستگاههاي ارتباطي، از طريق فرکانس راديويي، امواج مايکروويو و مادون قرمز، عملاً به روشي جهاني مبدل شده است.
تابش الکترومغناطيسي
يک موج انرژي به نام موج راديوئيکه توسط يک فرستنده توليد ميشود، شکل پيچيدهاي از انرژي است که شامل هر دو زمينه مغناطيسي و الکتريکي ميشود. با ترکيب اين دو، موج راديويي نام ديگري نيز پيدا ميکند: تابش الکترومغناطيسي. فروش دوربين مداربسته
همواره از گونهاي تابش الکترومغناطيسي براي حمل دادههاي بيسيم استفاده ميشود، که در ميان آنها، امواج راديويي، امواج مايکروويو و مادونقرمز بيشترين کاربرد را دارند. هم اکنون بسياري از سيستمهاي انتقال ويدئو از راهدور، در کاربردهاي امنيتي، در موارد قطع سيستم، مجهز به برقراري ارتباط بيسيم از طريق امواج راديويي، مايکروويو و اتصال دهندههاي ماهوارهاي هستند. از اين ويژگي در سيستمها، به عنوان Redundancy (افزونه) يا پشتيبان بهره ميگيرند که قادراند در مواقعي که انتقال و ارتباط باسيم دچار اختلال ميشوند، وارد عمل شوند.
بلاياي طبيعي از قبيل طوفان، زلزله يا سيل، لزوم استفاده از اينگونه سيستمهاي پشتيبان را هنگام قطع ارتباطات زميني، نشان ميدهد. در مواقعي که مخابرههاي کابلي و شبکههاي سنتي تلفن، غير قابل دسترسي و راهاندازي هستند، ضرورت وجود قابليتهاي ارتباطات بيسيم بيش از پيش حس ميشود.
براي انتقال انرژي از نقطهاي به نقطهي ديگر، از امواج الکترومغناطيسي بهره گرفته ميشود. آنتن به عنوان منبعي براي اين امواج در نظر گرفته ميشود. آنتنها، اجزايي الکترونيکي هستند که براي ارسال يا دريافت امواج راديويي به شکلي ساده طراحي شدهاند. انرژي به وسيله آنتن فرستنده به فضا فرستاده شده و توسط آنتن گيرنده، دريافت ميشود. طراحي آنتنها بسيار اهميت دارد و آنهايي که کارايي بالايي دارند از ابعاد بسيار دقيقي برخوردارند. نکته قابلتوجه در مورد آنتنها اين است که هر دو نوع فرستنده و گيرنده داراي مکانيزم مشابهي هستند. اين ويژگي به عنوان ويژگي متقابل آنتنها شناخته ميشود.
آنتنها براي تمام شبکههاي پهن باند (پرسرعت) بيسيم، مورد نياز ميباشند. چهار نوع اصلي آنتنها براي سيستمهاي ذکر شده استفاده ميگردند: آنتنهاي سکتور يا مرکزي1، آنتنهاي با صفحه مسطح2، آنتنهاي بشقابي3 و آنتنهاي دو بانده4.
يک آنتن کامل از اجزاي زير تشکيل ميشود: يک ابزار کوپلينگ که وظيفه اتصال فرستنده به تغذيه را برعهده دارد، خط انتقال که حامل انرژي به آنتن است و خود آنتن که انرژي را به فضا منتقل ميکند.
عواملي که تعيين ميکنند چه نوعي از آنتن به کار رود، عبارتند از: فرکانس راه اندازي فرستنده، مقدار توان تابيده شده و جهت کلي سيستم گيرنده. اکثريت آنتنها در حقيقت کامل شده دو نوع اصلي هستند: هرتز و مارکوني.
آنتن هرتز در فرکانس راهاندازي، داراي ½ طول موج ميباشد و از زمين نيز عايق شده است. آنتن مارکوني نيز، ¼ طول موج، طول دارد و از يک طرف يا زمين شده است و يا به يک شبکه سيم که counterprise ناميده ميشود، متصل است.
امواج راديويي
امواج راديويي اطلاعات حاوي سيگنالهايي را که مشابه تلگراف از طريق قطع فرآيند انتقال در فواصل معين، مستقيماً روي موج کدگذاري شده است و يا اطلاعاتي که روي موج حامل سوار ميشود- اين فرآيند مدولاسيون گفته ميشود – را حمل ميکند.
با تغيير برخي از خصوصيات موج، مدولاسيون شکل ميگيرد، که اگر دامنه يا شدت تغيير داده شود، به آن مدولاسيون دامنه يا اي‌ام (AM) و اگر فرکانس موج تغيير کند، به آن مدولاسيون فرکانس يا اف‌ام(FM) ميگوييم.
انتقال از طريق امواج مادونقرمز
سيستمهاي ارتباطات داده مادون قرمز از اشعه مادون قرمز براي انتقال داده با پالسهاي نوري، بهره ميگيرند. اصطلاح پرتو افکني نيز براي اين نوع انتقال داده به کار ميرود. بدين صورت که ويدئو توسط فرستنده، روي يک پرتو مادون قرمز سوار شده و در يک رديف قرار ميگيرد تا به گيرنده که خروجي آن يک سيگنال ويدئويي ترکيبي است، برسد. شرايط آب و هوايي روي عملکرد پرتوهاي مادون قرمز، تاثير مي‌گذارد.
امواج مادون قرمز با طول موجي بين 750 تا يک ميليون نانومتر، در گستره طيف امواج الکترومغناطيسي بين امواج مايکروويو و نور مرئي قرار ميگيرد. اين امواج، توانايي ارسال سريع داده بين دو نقطه را دارند، اما قادر به حمل اطلاعات با خود، نيستند.