به لحاظ فني بسياري از قطعاتي كه در يك لپتاپ بكار مي روند شبيه به قطعات كامپيوترهاي روميزي هستند.اما از لحاظ كلي تفاوت هايي هم وجود دارد.لپتاپ ها نسبت به نوع روميزي كمتر قابل ارتقا يا قابل تعمير هستند كه علت اصلي آن نبود استاندارد و هماهنگي در شكل كيس,مادر بورد,صفحه كليد,نمايشگر و حتي باطري آن است.مساله ديگر اين است كه لپتاپ ها بسيار فشرده هستند.يعني قطعاتي كه در نوع روميزي بكار رفته و بصورت كارتي قابليت تعويض دارند(مثل كارت گرافيك و مودم)در لپتاپ ها به صورت توكار روي خود مادربورد سوار هستند.
عليرغم تمامي اين مسايل ,ارتقاي لپتاپ از بسياري جهات مي تواند آسانتر از كامپيوتر روميزي باشد.زيرا مثلا در لپتاپ براي هارد درايو از كابل پاور و ديتا خبري نيست و كافي است هارد را در جاي مخصوص خود سوار كنيد.

حافظه,هارد ديسك و اسلات هاي Mini-pc در لپتاپ ها غالبا از طريق دريچه هاي باز شو قابل دسترسي هستند و ارتقا اين قطعات بدون باز كردن كل سيستم امكان پذير است.از همين رو خيلي از كارهاي معمول از قبيل اضافه كردن حافظه,تعويض هارد ديسك يا افزودن DVD درايو (در بعضي سيستم ها كه سيني افزودن درايو دارند) ظرف چند ثانيه انجام مي شود.افزودن قطعات ديگري از جمله اينترفيس شبكه,پورت USB 2.0 يا i -Link هم مي تواند از طريق كارت هاي PCI صورت پذيرد.

مشكل تعويض ساير قطعات در لپتاپ ها اين است كه سخت افزار در اين حوزه كمتر عموميت دارد(نسبت به سخت افزار در حوزه نوع روميزي). البته موارد استثنا هم وجود داردكه شامل كارت حافظه ,هارد و كارت هاي افزودني موسوم به PC Card مي شوند.خريد و استفاده از قطعه اي كه دقيقا براي استفاده در سيستم شما ساخته نشده باشد معمولا با ريسك بالايي همراه است.

گاهي اوقات اين مشكل ناسازگاري ناشي از سياست هاي فني شركت هااست.سازندگان لپتاپ صدها قطعه الكترونيكي را در يك جعبه كوچك جا مي دهند و گاهي اوقات با برداشتن يك قطعه قديمي,جاي كافي براي افزودن يك قطعه جديد باز نمي شود.اين وضعيت بطور خاص در مورد قطعاتي مصداق پيدا مي كند كه بايد از بيرون قابل دسترسي باشد(مثل فلاپي درايو يا سي دي درايو).صفحه كليد و مانيتور (آسان ترين قسمت هاي قابل تعويض در لپتاپ) آن چنان در ساختار لپتاپ در هم تنيده شده اند كه فقط خود شركت سازنده مي تواند به تعويض آنها بپردازد.

گاهي اوقات ارتقا قسمت هاي مختلف لپتاپ با گزينه هايي كه در BIOS سيستم ارائه شده محدود مي شود.به عنوان مثال بسته به تاريخ و و اصلاح آن,ممكن است نتوانيد هارد ديسكي با هر ظرفيتي انتخاب كنيد,كه اين موضوع در مورد سيستم هاي روميزي هم مصداق دارد.خوشبختانه,بيشتر لپتاپ ها از BIOS ROM فلشي استفاده مي كنند كه قابل اصلاح است.مشروط بر اينكه شركت سازنده اصلاحيه BIOS را عرضه كرده باشد.

هنگام خريد لپتاپ دقت كنيد ببينيد شركت سازنده وب سايتي را براي بروز رساني BIOS ,درايورها,يا برنامه هاي جانبي و پشتيباني از سيستم خود معرفي نموده است يا خير.عدم دسترسي به نسخه هاي اصلاحي يا بروز شده BIOS يا درايورهاي سخت افزاري ممكن است در آينده مانع از نصب سيستم عامل جديد شود يا حداقل شما را با دردسرهايي مواجه سازد.

بيشتر اوقات قطعات لپتاپ با ارائه شماره مدل سيستم فروخته مي شوند.حتي وقتي شركت هاي ديگر به عرضه قطعه پرداخته باشند.مثلا اگر كاتالوگ هاي قطعات pc را براي خريد RAM نگاه كنيد,ميبينيد كه عموما مشخصاتي چون سرعت تراشه ,تكنولوژي بكار رفته و ( زوجي يا عدم تناسب ) parity/non-parity در كاتالوگ نوشته شده اند. اما در كاتالوگ هاي لپتاپ,معمولا فهرستي از اسامي شركت هاي سازنده همراه با مدل هاي سيستم و ميزان ظرفيت هر قطعه حافظه ذكر مي شود.البته در بعضي لپتاپ هاي مدرن اين مشكل با استفاده از استاندارد صنعتي SO-DIMM برطرف شده است.به هر ترتيب,خريد سخت افزاري كه با ساير قسمت ها سازگاري داشته باشد,قطعا براي لپتاپ دشوارتر از دسكتاپ است. آموزش تعمیر لپ تاپ

بطور كلي پيچ هاي يك لپتاپ بسيار بيشتر از يك كامپيوتر روميزي است و شكل و اندازه آنها هم متفاوت است.پيچ ها معمولا زير برچسب ها يا درپوش ها پنهان هستند.جعبه لپتاپ غالبا از دو قسمت پلاستيكي تشكيل شده استكه داخل همديگر قفل شده اند.اما با مهارت و و حوصله مي توان آنها را طوري از هم جدا كرد كه آسيب نبينند.برخلاف كامپيوترهاي روميزي كه اصولا درونشان شبيه يكديگر است,لپتاپ ها از نظر داخلي خيلي با هم متفاوت هستند و نه تنها محصولات شركت هاي مختلف بلكه حتي مدل هاي مختلف يك محصول هم با هم فرق دارند.به همين دليل براي باز كردن لپتاپ بهتر است مستندات همان دستگاه را از شركت سازنده اش داشته باشيد.